Na een heerlijke nacht in Kanchanaburi reizen we vandaag verder. Zo gaan we vandaag kijken hoe het Thaise dessert Khao Lam wordt gemaakt en bezoeken we Ayutthaya. Daar zullen we enkele ruïnes kunnen bekijken en uiteraard de geschiedenis van Thailand, beter leren kennen. Ayutthaya is namelijk 1 van de oude hoofdsteden van Siam, de voorloper van Thailand.
De dag beginnen we met een lekker ontbijt in ons hotel. Helaas blijven we in dit hotel geen nachtje langer slapen want de kamer was heel goed. Vanavond slapen we namelijk in Phitsanulok en dat is vanuit Ayutthaya nog 4 uur rijden.
Khao Lam
Onze eerste stop bereiken we al na een klein uurtje rijden. Waar we zijn, geen idee, maar hier maken ze Khao Lam, een Thais dessert. Khao Lam wordt gemaakt met Thaise zoete kleefrijst, zwarte bonen en kokosmelk. Dit wordt gestoomd in bamboe op hete kolen. Uiteraard mochten we dit gerecht ook eens proeven en we vonden het alvast heerlijk! Jammer genoeg zat onze gids ook op hete kolen en zaten we in een mum van tijd, terug op de bus. Op de planning van Tui stond nochtans dat dit een workshop ging zijn, maar blijkbaar is dit enkel een proeverij.
Hier maken ze Khao Lam.
Onderweg naar Ayutthaya stoppen we nog even bij een tankstation voor plaspauze. Het tankstation heeft naast wat winkels zoals de 7-Eleven (die komen hier precies uit de grond gekropen) ook nog papegaaien. Uiteraard trekken de vogels veel aandacht en neemt iedereen enkele foto’s.
Enkele papegaaien bij een tankstation.
Ayutthaya
Na een rit van anderhalf uur bereiken we het centrum van Ayutthaya. De stad staat vol met ruïnes van wat vroeger de hoofdstad van Thailand was, toen nog Siam. Voor meer dan 400 jaar was dit de hoofdstad, totdat in 1767, Birmezen het land binnenvielen en de stad volledig vernielden en plunderden. De ruïnes van Ayutthaya zijn door Unesco verklaard tot werelderfgoed.
We beginnen met een bezoek aan Wihan Phra Mongkhon Bophit. Een Boeddhistische tempel met een gigantische Boeddha. Het beeld is gemaakt in brons en neemt bijna de volledige tempel in beslag. Het beeld werd in 1538 gemaakt en zou 1 van de belangrijkste beelden in Thailand zijn. Het beeld valt op doordat het een serene uitdrukking heeft. Dit is een verwijzing naar het mededogen en de wijsheid van Boeddha. Uiteraard moeten we voor het betreden van de tempel onze schoenen uitdoen maar dat doen we met veel plezier. Het is ook opvallend hoe gelovig de Thaise bevolking is, die hier wederom talrijk aanwezig zijn om te bidden tot Boeddha.
Net naast de prachtige tempel liggen enkele ruïnes van het oude Ayutthaya. De bekendste ruïne die we hier aantreffen is waarschijnlijk de Wat Phra Si Sanphet. Dit was een koninklijke tempel die bestempeld kan worden als de belangrijkste en heiligste tempel in zijn tijd. Men begon aan de bouw van deze tempel in 1441. Door de jaren heen werden er aanpassingen gedaan aan het gebouw totdat het in 1767 werd verwoest. Daardoor kunnen we helaas de grandeur van vroeger nu niet meer aanschouwen.
Op dit stukje grond vinden we nog tal van andere ruïnes terug, die allemaal deel uitmaakten van hetzelfde tempelcomplex. We maakten nog een kleine wandeling langs de ruïnes en probeerden ons voor te stellen hoe het er hier moet uitgezien hebben voor de aanval van Birma.
Ons bezoekje aan Ayutthaya vond ik nu niet persé speciaal. Je merkt dat deze plek heel veel geschiedenis heeft maar de ruïnes lijken allemaal hard op elkaar.
Gregory
Wihan Phra Mongkhon Bophit, een tempel met een veel te lange naam.
En hiermee zit helaas het interessantste voor vandaag ermee op. Een beetje teleurgesteld keren we terug naar de bus, want we hebben van deze stad vol geschiedenis niet veel gezien. Wederom eten we onderweg op een prachtige rustige plek. Daar krijgen we wederom rijst met kip en is er net buiten het restaurant een kraampje met gesneden zeep in de vorm van kleurrijke bloemen. Hoewel de zeepjes prachtig zijn en we uiteraard een paar kopen, is vooral de verkoper de blikvanger. Die loopt namelijk continu gekke bekken te trekken en met een piepstemmetje alles te verkopen. Vooral de iets te sympathieke “bye” zal ons bijblijven. Recht tegenover de parking ligt er nog een rijstveld waar de gids nog even wat uitleg geeft over hoe de rijst wordt geteeld. Rijstplanten staan namelijk op een stuk land dat redelijk hoog onder water staat. Zo drogen ze niet uit in warm weer.
De zeepjes waren prachtig gemaakt, dus wou ik er enkele kopen voor het thuisfront.
Hannelore
We eten deze middag op deze leuke plek.
En dan start de lange rit richting het noorden van Thailand. We stoppen regelmatig bij een tankstation voor een plaspauze en bezoeken enkele 7-elevens om uiteindelijk rond 19h aan te komen bij het hotel in Phitsanulok. Vanavond slapen we in het Imperial Hotel, dat helaas niet zo’n goede indruk achterlaat. Het hotel is niet het properste waar we al geslapen hebben, het zwembad is heel druk en tot overmaat van ramp mag je blijkbaar niet te veel vragen aan het personeel. Die staan namelijk met een boos aangezicht ons aan te kijken en lopen blijkbaar graag met hun ogen te draaien wanneer je als gast iets vraagt. Jammer, maar we laten het niet aan ons hart komen en kruipen gauw ons bed in. Morgen trekken we naar de oude hoofdstad van Thailand, waar we wederom enkele ruïnes kunnen bezichtigen.
